Ik word regelmatig gebeld; soms zijn mensen in paniek. Hun dier blijft moeilijk, blijft grommen, bijten, heeft al jaren allergie, altijd jeuk….help, help.
En natuurlijk kan ik oplossingen aandragen…ik help je graag.
Maar tegelijkertijd denk ik ook….het gaat alleen werken als we bereid zijn ook naar onszelf te kijken. Ik breng geen oplossing als uit een kwartjesautomaat. Er is meer nodig. Het dier doet een beroep op jouzelf: op je tijd, je geduld, geen oordeel, enz.
Ik heb in mijzelf zo’n groot verlangen om met alle kennis die ik heb opgedaan, na alle studies die ik heb gevolgd, om je dier te helpen. Er is niets zo mooi om een hond samen met zijn baas gelukkig te zien; te zien hoe ze elkaar begrijpen en aanvullen.
Ik maak het mee dat dieren na een begeleidingstraject of na een Healing hun balans terugvinden. Onlangs sprak ik een hondenbaasje. Ze was wanhopig geweest door het gedrag van haar viervoeter. Ze had alles geprobeerd, maar het lukte niet. Ik heb toen met haar de afspraak gemaakt; zullen we er samen voor gaan? Maar daar ook eerlijk in beloven dat we ons er helemaal voor zouden geven. Om ons op deze manier aan de hond te verbinden. En dat is makkelijk gezegd…..maar het kost ook alles: geduld, tijd, aandacht, enz. Deze mevrouw was na het gevolgde traject zo blij…..ze had een ander hondje en ook zijzelf was veranderd in dit proces.
Maar ik krijg ook wel eens een telefoontje: ik heb er over nagedacht, maar ik kan het niet opbrengen. En dat is ook een overweging.
Het is nu net waar het om draait. Een huisdier te hebben lijkt zo leuk. “Ze zijn zo schattig.” Of “ik wil een hondje opvangen en voor hem zorgen.”
Maar mijn ervaring is dat je geen hond neemt, nee, je verbindt jezelf aan een dier. Een hond wil oud worden samen met jou, deel uitmaken van je familie en met jou leven. Bereken daarvoor de kosten. En dan bedoel ik niet financiële kosten; maar jouw geduld, jouw tijd, jouw inzet, jouw hart voor de hond. Een puppy kan er heel lang over doen, voordat het niet meer in huis plast. En de tienertijd van een hond kan soms mooie spektakels opleveren. Hij ontdekt de wereld. Heb je dan geduld, ook als hij steeds maar wegloopt en je hem niet terug kunt pakken? Ben je er dan om hem dat veilige gevoel te geven? Kun jij hem in liefde zijn grenzen aanleren?
Als ik mensen en hun dieren bezoek, dan vertel ik altijd eerst, dat mijn adviezen of behandelingen alleen herstel brengen als zij zichzelf daar ook helemaal in geven. Als er werkelijk die band van vertrouwen is, dan is het geen toeval wat gebeurt. Dan ligt hier de kiem voor een prachtige oplossing, een heel mooi herstel. Dan wordt het: denken in oplossingen en niet in problemen.
Ik heb de afgelopen tijd veel berichten gelezen, dat hondenbaasjes soms teleurgesteld zijn; het valt zo tegen. Het moet van mijn hart: als je een hond wilt redden omdat hij zielig is, omdat hij uit het asiel komt. Doe je dat omdat je jezelf met het dier gaat verbinden met alle consequenties van dien? Of is het een gevoel van medelijden? In het laatste geval is er het gevaar dat het op een deceptie uitloopt. Bij mijn consulten zeg ik wel eens: red eerst jezelf, dan pas kun je een steun zijn voor je dier.
Ikzelf heb drie cavaliers: Olly, Serena en Lillybeth. Ze hebben alle drie hun verhaal. Olly is heel gevoelig voor zijn omgeving. Toen hij bij mij kwam kon hij heel moeilijk met prikkels omgaan, bleef blaffen bij elk geluid. Ik hielp hem door steeds naar hem toe te gaan, hem mijn hand te tonen. Zodat hij wist dat ik er voor hem was en dat hij niet hoefde te reageren. Dat kostte me zoveel moeite en altijd op momenten als het me niet uitkwam. Maar als ik nu zie wat ik ervoor terugkrijg. Hij kent me in alles, hij weet als ik me niet goed voel, hoe goed ik dat ook probeer te verbergen. Olly is mijn maatje. Ik heb me in alles aan hem gegeven; samen hebben we de hindernissen uit de weg geruimd.
Dit voel ik als mijn missie. Ik word er blij van. En zo wil ik mensen en dieren helpen.
Maar ik wil ook zeggen: als jij een probleem met je hond ervaart; is hij nerveus, of wat er ook aan de hand is. Mijn behandeling of consult kan niet alleen maar symptoombestrijding zijn. Het gaat om de kern: een verbinding tussen jou en je dier. Als ik naar je toekom, dan breng ik jou de sleutels hoe jullie samen verder kunnen. En dan kunnen heel mooie dingen gebeuren.
Ik wil dit verhaal afsluiten met een prachtig voorbeeld. Enkele jaren geleden belde een mevrouw mij op voor haar hondje dat syringo had. Ze hield zielsveel van hem en wilde alles inzetten om het dier toch nog een gelukkig leven te laten hebben. We hebben samen heel veel gepraat; over wat wijs is wat te doen, is het eerlijk voor het dier, enz. Inmiddels zijn we jaren verder en heb ik gezien hoe zijn bazin met haar hart alles blijft geven aan het dier: tijd, financiën, behandelingen en heel veel liefde. Er is zo’n sterke band tussen beiden. Prachtig om te zien. Het hondje had al overleden moeten zijn, maar nog steeds brengen zij elkaar zoveel geluk.
Herstel is altijd mogelijk. Zowel lichamelijk als ook met gedragsproblemen. Voel jij je verbonden met je dier? Zoveel moois is mogelijk!
Recente reacties